Родная мова,
цудоўная
мова!..
Родная мова,
цудоўная мова!
Ты нашых
думак уток і аснова!
Матчын
дарунак ад самай калыскі,
ты
самацветаў яскравая нізка.
Кожны з іх
барвы дзівосныя мае,
вечным агнём
зіхаціць - не згарае.
Ты мне
заўсёды была дапамогай,
дзе б і якой
ні хадзіў я дарогай.
Чую ў табе
перазвоны крыніцы,
чую ў табе і
раскат навальніцы,
чую павевы
зялёнага бору,
водгулле
працы у родным прасторы.
Кожнай
драбнічкай ты варта пашаны,
кожнае слова
вякамі стварана.
І на вякі
яно жыць застаецца,
вечнае так,
як народнае сэрца.
1966
О Беларусь,
мая шыпшына
О Беларусь,
мая шыпшына,
зялёны ліст, чырвоны цвет!
У ветры дзікім не загінеш,
чарнобылем не зарасцеш.
зялёны ліст, чырвоны цвет!
У ветры дзікім не загінеш,
чарнобылем не зарасцеш.
Пялёсткамі
тваімі стану,
на дзіды сэрца накалю.
Тваіх вачэй — пад колер сталі —
праменне яснае люблю.
на дзіды сэрца накалю.
Тваіх вачэй — пад колер сталі —
праменне яснае люблю.
Ніколі
пройме з дзікім ветрам
не развіваць дзявочых кос.
Імкнешся да Камуны Свету,
каб радасць красавала скрозь.
не развіваць дзявочых кос.
Імкнешся да Камуны Свету,
каб радасць красавала скрозь.
Варожасць
шляху не зачыніць:
у перашкодах дух расце.
О Беларусь, мая шыпшына,
зялёны ліст, чырвоны цвет!
у перашкодах дух расце.
О Беларусь, мая шыпшына,
зялёны ліст, чырвоны цвет!
1966
Комментариев нет:
Отправить комментарий