У.Дубоўка. Родная мова

Родная мова,
цудоўная мова!..

Родная мова, цудоўная мова!
Ты нашых думак уток і аснова!

Матчын дарунак ад самай калыскі,
ты самацветаў яскравая нізка.

Кожны з іх барвы дзівосныя мае,
вечным агнём зіхаціць - не згарае.

Ты мне заўсёды была дапамогай,
дзе б і якой ні хадзіў я дарогай.

Чую ў табе перазвоны крыніцы,
чую ў табе і раскат навальніцы,

чую павевы зялёнага бору,
водгулле працы у родным прасторы.

Кожнай драбнічкай ты варта пашаны,
кожнае слова вякамі стварана.

І на вякі яно жыць застаецца,
вечнае так, як народнае сэрца.

1966

 О Беларусь,

мая шыпшына

Начало формы
Конец формы
О Беларусь, мая шыпшына,
зялёны ліст, чырвоны цвет!
У ветры дзікім не загінеш,
чарнобылем не зарасцеш.
Пялёсткамі тваімі стану,
на дзіды сэрца накалю.
Тваіх вачэй — пад колер сталі —
праменне яснае люблю.
Ніколі пройме з дзікім ветрам
не развіваць дзявочых кос.
Імкнешся да Камуны Свету,
каб радасць красавала скрозь.
Варожасць шляху не зачыніць:
у перашкодах дух расце.
О Беларусь, мая шыпшына,
зялёны ліст, чырвоны цвет!

 1966

Комментариев нет:

Отправить комментарий